Lucas 24:13-35

Twee leerlingen van Jezus waren op weg naar een dorp dat Emmaüs heette, zeven mijl van Jeruzalem, en zij spraken samen over alles wat er gebeurd was. Terwijl zij dit bespraken, kwam Jezus zelf naar hen toe en liep naast hen; maar iets weerhield hen ervan hem te herkennen. Hij zei tot hen: "Over welke zaken praten jullie terwijl jullie langslopen? Zij bleven staan, hun gezichten terneergeslagen.

Toen antwoordde een hunner, Cleopas genaamd, hem: "Gij moet de eenige zijn, die in Jeruzalem vertoeft, die niet weet, wat daar de laatste dagen geschied is. Welke dingen?" vroeg hij. Zij antwoordden: "Alles over Jezus van Nazareth, die door wat hij zei en deed voor God en het gehele volk bewees een groot profeet te zijn, en hoe onze overpriesters en onze leiders hem ter dood veroordeelden en lieten kruisigen. Onze eigen hoop was geweest dat hij degene zou zijn die Israël zou bevrijden. En dit is nog niet alles: twee hele dagen zijn voorbijgegaan sinds het gebeurde, en enkele vrouwen uit onze groep hebben ons verbaasd: zij gingen in de vroege morgen naar het graf, en toen zij het lichaam niet vonden, kwamen zij terug om ons te vertellen dat zij een visioen hadden gezien van engelen die verklaarden dat hij leefde. Enkele van onze vrienden gingen naar het graf en vonden alles precies zoals de vrouwen hadden gemeld, maar van hem zagen zij niets.

Toen zei hij tegen hen: "Jullie dwaze mensen! Zo traag om de volledige boodschap van de profeten te geloven! Was het niet verordend dat de Christus zou lijden en zo in zijn heerlijkheid zou binnentreden? Toen legde hij hun, beginnende bij Mozes en gaande door alle profeten, de passages in de Schriften uit, die over hemzelf gingen.

Toen zij het dorp naderden waarheen zij op weg waren, maakte hij aanstalten om verder te gaan, maar zij drongen er bij hem op aan om bij hen te blijven. Zij zeiden: "Het is bijna avond en de dag is bijna voorbij. Dus ging hij naar binnen om bij hen te blijven. En terwijl hij bij hen aan tafel zat, nam hij het brood en sprak de zegen uit; toen brak hij het en gaf het aan hen. En hun ogen werden geopend en zij herkenden hem; maar hij was uit hun ogen verdwenen. Toen zeiden zij tot elkander: Brandde ons hart niet in ons, toen hij op den weg met ons sprak en ons de Schriften uitlegde?

Zij gingen op weg en keerden naar Jeruzalem terug. Daar troffen zij de Elf aan, samen met hun metgezellen, die tot hen zeiden: "Ja, het is waar. De Heer is opgestaan en is aan Simon verschenen. Toen vertelden zij hun verhaal van wat er onderweg gebeurd was en hoe zij Hem herkend hadden bij het breken van het brood.