Lucas 4:16-30

Jezus kwam naar Nazareth, waar hij was opgegroeid, en ging naar de synagoge op de sabbatdag zoals hij gewoonlijk deed. Hij stond op om te lezen en men reikte hem de boekrol van de profeet Jesaja aan. Bij het ontrollen van de boekrol vond hij de plaats waar geschreven staat:

De geest van de Heer is mij gegeven, want hij heeft mij gezalfd. Hij heeft mij gezonden om de armen het goede nieuws te brengen, om gevangenen vrijheid te verkondigen en blinden nieuw gezicht, om vertrapten te bevrijden, om het genadejaar van de Heer te verkondigen.

Toen rolde hij de boekrol op, gaf die terug aan de bediende en ging zitten. En alle ogen in de synagoge waren op hem gericht. Toen begon hij tot hen te spreken: "Deze tekst wordt vandaag vervuld, terwijl u luistert. En hij won de goedkeuring van allen, en zij waren verbaasd over de genadevolle woorden die van zijn lippen kwamen. Zij zeiden: "Dit is toch de zoon van Jozef?

Maar hij antwoordde: "Ongetwijfeld zult gij mij het gezegde aanhalen: "Geneesheer, genees uzelf" en mij zeggen: "Wij hebben gehoord wat er in Kapernaüm is gebeurd, doe dat ook hier op uw eigen platteland."

En hij vervolgde: "Ik zeg u plechtig, geen profeet wordt ooit in zijn eigen land aanvaard.

Ik kan u verzekeren dat er in de tijd van Elia veel weduwen waren in Israël, toen de hemel drie jaar en zes maanden gesloten bleef en er een grote hongersnood heerste in het land, maar Elia werd naar geen van hen gezonden: hij werd gezonden naar een weduwe in Zarephath, een stad in Sidonië. En in de tijd van de profeet Elisa waren er vele melaatsen in Israël, maar geen van hen werd genezen, behalve de Syriër Naaman.

Toen zij dit hoorden werd iedereen in de synagoge woedend. Zij sprongen overeind en joegen hem de stad uit; en zij brachten hem naar de top van de heuvel waarop hun stad was gebouwd, met de bedoeling hem naar beneden te gooien, maar hij glipte door de menigte heen en liep weg.