Lucas 4: 38-44

Vandaag horen wij het verhaal van Simons schoonmoeder die ziek was met een grote koorts. Jezus gebood de ziekte te vertrekken en de ziekte werd zo snel genezen dat zij onmiddellijk in staat was de huishoudelijke taken te hervatten, zoals het serveren van voedsel aan de gasten. Na haar genezing ging zij direct weer verder met haar gewone, nederige taken. In de antieke wereld werd koorts behandeld als een aparte ziekte en niet slechts beschouwd als het symptoom van verschillende ziekten. Hoewel genezing plaatsvond in de letterlijke zin zoals beschreven in het evangelie, ligt de essentie van de lezing in het belang om voorbede te doen voor anderen in hun nood (net zoals Jezus door Simon naar het huis werd gebracht), terwijl we ons realiseren dat we ook allemaal tot de zieken behoren.

Het schilderij van John Bridges van vandaag toont de invloed van de 'Nazareners', een groep vrome Duitse en Oostenrijkse schilders die in de buurt van Rome actief waren tijdens Bridges' verblijf aldaar. De Nazareeërs hadden een grote fascinatie voor de Italiaanse renaissancekunst en schilderden vooral zeer religieuze onderwerpen in klassieke composities. Bridges was vooral bekend als portretschilder, maar hier zien we een nogal ongebruikelijke volledige compositie die hij maakte: Jezus geneest de vrouw (één rechte lijn van Christus' hoofd naar zijn hand, naar de handen van de zieke vrouw, naar de hand van de dame die haar verzorgt), Simon Petrus kijkt toe evenals enkele andere apostelen (geschilderd met aureolen), een jonge dame knielt als ze Christus' wonder herkent, men ziet mensenmassa's zich rechts verzamelen voor Christus om meer genezingen te doen...

De zieke schoonmoeder wordt genezen, ja, maar dat heeft ook een directe invloed op alle andere figuren op het schilderij. Genezing raakt de gemeenschap direct. Toen ze genezen was, genoot ze niet alleen van haar eigen persoonlijke genot van het genezen zijn; nee, ze kon haar gasten en gemeenschap weer dienen... en dat deed ze...