De wonderbaarlijke visvangst,
Spotprenten van Rafaël (1482-1520),
getekend in 1515,
Wandtapijt geweven door Pieter van Aelst,
geweven tussen 1515-1519,
Wandtapijt van zijde en wol, met zilverdraad (4,9 m x 4,41 m) ©
De wonderbaarlijke visvangst,
Spotprenten van Rafaël (1482-1520),
getekend in 1515,
Wandtapijt geweven door Pieter van Aelst,
geweven tussen 1515-1519,
Wandtapijt van zijde en wol, met zilverdraad (4,9 m x 4,41 m) ©
Ze lieten alles achter en volgden hem
Lucas 5:1-11
Op zekere dag stond Jezus aan de oever van het meer van Gennesaret, terwijl de menigte zich om hem heen verdrong om naar Gods woord te luisteren, toen hij twee boten aan de oever zag liggen. De vissers waren eruit gegaan en waren hun netten aan het wassen. Hij stapte in een van de boten - het was die van Simon - en vroeg hem om een eindje uit de oever te varen. Toen ging hij zitten en onderwees de menigte vanuit de boot.
En toen hij uitgesproken was, zeide hij tot Simon: Steek uit in diep water en laat uw netten uit voor een vangst. Meester', antwoordde Simon, 'wij hebben de hele nacht hard gewerkt en niets gevangen, maar als u het zegt, zal ik de netten uitzetten.' En toen zij dit gedaan hadden, vingen zij zo'n grote hoeveelheid vis, dat hun netten begonnen te scheuren, waarop zij hun metgezellen in de andere boot aanriepen om hen te komen helpen; toen deze kwamen, vulden zij de twee boten tot het zinkende punt.
Toen Simon Petrus dit zag, viel hij op de knieën van Jezus en zeide: Laat mij, Heer, ik ben een zondig mens. Want hij en al zijn metgezellen waren geheel bevangen door de vangst die zij gedaan hadden; zo ook Jacobus en Johannes, zonen van Zebedeüs, die Simons metgezellen waren. Maar Jezus zeide tot Simon: Wees niet bevreesd, van nu aan zult gij mannen vangen.' Toen brachten ze hun boten weer aan land, ze lieten alles achter en volgden hem.
Reflectie op het wandtapijt
De evangelisten Marcus en Matteüs behandelen ook het verhaal van vandaag over Jezus die zijn eerste leerlingen roept. Maar Lucas vertelt het verhaal iets anders. Hij vertelt ons het verhaal van een wonderbaarlijke visvangst, vlak voor de oproep tot discipelschap. Simon Petrus had de hele nacht gevist zonder iets te vangen. Hij moet uitgeput zijn geweest, terwijl hij zijn netten repareerde, toen Jezus hem benaderde en hem vroeg de boot terug het meer op te duwen om een tweede poging tot vissen te wagen. We kunnen de lichte frustratie in Simons stem voelen als hij Jezus antwoordt: "Als U het zegt, zal ik de netten uitzetten". Wat volgt is levensveranderend. Een enorme visvangst toont de kracht van God voor iedereen zichtbaar.
De lezing van vandaag wordt vaak gebruikt om ieder van ons te vragen na te denken over ons eigen discipelschap en onze eigen zending in het leven, maar voor mij straalt het gevoel van urgentie door deze lezing heen. Simon kon niet eerst naar huis gaan om uit te rusten na een lange nacht vissen. Nee, Jezus kwam opdagen en ze vertrokken in de boot. Geen tijd te verliezen. Geen tijd te verliezen. Tijd was van essentieel belang. Onze roeping en onze missie wachten niet tot we denken of voelen dat we er klaar voor zijn. Het gebeurt nu. Vandaag.
Ons wandtapijt verbeeldt de roeping van Petrus en Andreas op het meer. We zien de vissers het gewicht van de wonderbaarlijke vangst dragen, terwijl Simon voor Christus knielt om zijn autoriteit te erkennen en zijn eigen zondigheid erkent. Dit wandtapijt behoort tot een groep wandtapijten ontworpen door Rafaël (1483-1520). De grote cartons (geschilderde tekeningen) voor deze wandtapijten werden vanuit Rome naar Vlaanderen vervoerd waar ze vervolgens in het Brusselse atelier van Pieter van Aelst werden geweven. Zeven van de wandtapijten zijn bewaard gebleven en bevinden zich nu in het Victoria and Albert Museum in Londen. De tien originele wandtapijten waren bedoeld om in de Sixtijnse Kapel te worden opgehangen. De wandtapijten evenaarden het plafond van Michelangelo als de beroemdste en invloedrijkste ontwerpen van de Renaissance, en waren bekend bij alle kunstenaars van de Renaissance en de Barok. De bewondering voor de tapijten bereikte een hoogtepunt in de 18e en 19e eeuw, toen ze werden omschreven als "de Parthenon-beelden van de moderne kunst".
Deel deze evangelielezing
Vond je deze evangelielezing en kunstoverdenking leuk?
Neem deel aan de discussie over dit kunstwerk & Evangelielezing
Lezingen gerelateerd aan Lucas 5:1-11
Word lid van onze gemeenschap
Naast het ontvangen van onze dagelijkse lezing van het Evangelie en kunst reflectie, kunt u zich aanmelden voor een gratis lidmaatschap:
- Commentaar en interactie met medeleden
- Bewaar uw favoriete lezingen en kunstwerken
- Toegang tot de inhoud voor leden
Ik hou hiervan vandaag. Satan verleidt ons om onze pijn en zonden uit het verleden te herbeleven. Jezus heeft ons geroepen om het verleden te vergeten en met Hem voorwaarts te gaan in NIEUWE en opwindende avonturen!!! Ja!
Deze lezing en de opmerkingen van Peters herinneren mij er goed aan om langzamer te lezen en echt na te denken bij het lezen van het Evangelie. Op mijn leeftijd ken ik de verhalen en ben ik geneigd er snel doorheen te lezen. Peters opmerkingen over urgentie waren niet duidelijk voor mij. Ik las door het verhaal, "ja, Simon gehoorzaamt, gooit zijn netten uit, vangt een ton vis, wordt geroepen..." ik had het allemaal al eerder gehoord. Het gevoel van urgentie, geen tijd om uit te rusten was een nieuwe manier voor mij om over deze lezing na te denken - wat vaker het geval is als ik Peters gedachten lees. Misschien was het het startverschil tussen "urgentie" en "tijd om na te denken" dat me aan het denken zette over vertragen, echt lezen, en dan nadenken over de boodschap. Natuurlijk weet ik dat, het regelmatig in praktijk brengen heeft werk nodig.
BTW, waar zijn de wandtapijten nu? In de V&A?
Vrede, Dan.
prachtig verloop van de 'gevoelens' bij Simon : ° neutraal welwillend om Jezus in zijn laars te laten staan ° erg menselijke reactie op de vraag om opnieuw te gaan vissen, maar allicht beïnvloed door wat Jezus net predikte, toch instemmende om het te doen ° ontzet van de wonderbare visvangst ° gevoel van nederigheid tegenover Jezus, beseffend wat er gebeurd was ° geruststelling door Jezus die bij hem een grote sereniteit en vastberadenheid opwekt : essentieel om iets aan te vangen en door te zetten !
Dank u wel Guy.
Heel veel groetjes
Ik hou van deze evangelielezing en ik kan me zo goed vinden in Simon Petrus. Eerst zijn antwoord "OK...als U het zegt" dan zijn ontzag voor het resultaat en het besef hoe onwaardig hij is om in de aanwezigheid van de Christus te zijn. Wat een moment!!!
Wat het wandtapijt betreft, gingen mijn gedachten veeleer uit naar de afbeelding van deze gebeurtenis die elke dag de site aanvoert. Het is heel mysterieus en ik kijk er graag naar. Ik denk dat het van een Zwitserse of Duitse schilder is...
Ik heb contact opgenomen met support, maar geen antwoord. De lezing en de overdenking verschijnen niet op de Christian Art webpagina; ik moet ze in de e-mail lezen.
Dank je, Patricia.
Ik kan de meting op de website zien. Blijft het probleem bestaan voor u?
Bedankt
Patrick
Ik realiseer me net dat de kleuren van de discipelen en zelfs van de boot worden weerspiegeld in het water. Dit niveau van detail in wandtapijten is verbazingwekkend. Ik zou ook willen zeggen dat de levendigheid van de kleuren nog steeds doorschijnt. Nou, dat is mijn taak voor vandaag - blijven stralen!
Dank je Graham, inderdaad een verbazingwekkende detaillering. Het blauwe water had ook zilverdraad dat nu geoxideerd is, dus in die tijd zou het blauwe water goed gereflecteerd en geglinsterd hebben.