Markus 3:20-21

Gisteren vierden we het feest van Sint Sebastiaan, en vandaag vieren we Sint Agnes (291-304 n.Chr.), een andere heilige die in 304 in Rome werd vermoord ten tijde van keizer Diocletianus. In 1605 (tijdens de verbouwing van de Romeinse basiliek van Sant' Agnese Fuori le Mura) werden haar resten ontdekt, tijdens het leven van onze schilder. Het was destijds voorpaginanieuws, en kunstenaars stortten zich in een stormloop op het afbeelden van de heilige op verschillende manieren. Domenichino toont de heilige starend naar de hemel, terwijl een engel een kroon en een martelaarspalm boven haar houdt. De grote klassieke vaas en het reliëfbeeld betekenen het heidense geloof dat zij heeft afgewezen; het lammetje (agnus in het Latijn) verwijst naar haar zuiverheid en het leven waarvoor zij actief heeft gekozen.

De heilige Agnes was een mooie jonge vrouw uit een rijke familie, en haar hand in het huwelijk was zeer gewild. Volgens de legende werden de jonge mannen die ze afwees zo boos en beledigd door haar toewijding aan God (ze antwoordde eenvoudigweg op elke toenadering: "Jezus Christus is mijn enige echtgenoot") dat ze haar naam als christelijke volgelinge begonnen voor te leggen aan de Romeinse autoriteiten. Zij stierf als maagd-martelares op 13-jarige leeftijd op 21 januari 304 na Christus.

Sint Agnes is een grote feestdag hier in Rome. Vanmorgen wordt een mis opgedragen in Sant' Agnese fuori le Mura, waarin twee kleine levende lammetjes worden gezegend. Daarna worden ze naar de Sint Pieter gebracht voor een zegening door de Heilige Vader, en ten slotte naar Santa Cecilia in Trastevere, waar ze zullen worden verzorgd door enkele Benedictijner nonnen die later dit voorjaar hun wol zullen scheren en er het "pallium" van zullen weven, de witte wollen kledingstukken die aan nieuw benoemde aartsbisschoppen worden gegeven (tijdens de mis voor het Plechtig Sacrament van Petrus en Paulus met de Heilige Vader op 29 juni), als teken van hun herdersrol en verbondenheid met de paus.