Mattheüs 11:28-30

Omdat velen van ons zich misschien niet meer herinneren hoe een juk er in onze moderne geïndustrialiseerde landbouwtijd uitziet, heb ik een eenvoudige afbeelding van een juk gekozen. Het toont een eenvoudige houten balk die gewoonlijk wordt gebruikt tussen een paar ossen of andere dieren om hen in staat te stellen samen te trekken aan een last, voornamelijk voor het ploegen van de velden, en het voorbereiden van deze velden voor het zaaien van zaden op vruchtbare grond...

Ja, een juk wordt altijd door twee gedragen; samen vooruit trekken. Dus wie is verbonden met ons op ons juk? Christus. Hij draagt, ploegt en gaat met ons vooruit, in hetzelfde ritme, in ons tempo, maar zorgt er zachtjes voor dat we in de goede richting gaan. Wij kunnen gebukt gaan onder problemen of het moeilijk hebben met het ploegen van onze akkers, maar in het evangelie van vandaag biedt Jezus zichzelf aan ons aan, als bereidwillig onze lasten met ons mee te dragen.

Maar natuurlijk gaat het niet alleen om ons. We worden ook rechtstreeks door Jezus uitgenodigd om andere mensen te helpen hun jukken te dragen. Hij vraagt ons om onze ogen te openen voor de lasten die anderen dragen en ons hart te openen voor mensen die onze hulp nodig hebben. Bovendien worden we niet alleen uitgenodigd om mensen om ons heen te helpen hun juk te dragen, maar we worden ook geroepen om Jezus zelf te helpen 'zijn juk te dragen' door zijn volgelingen te zijn en dagelijks ons kruis op te nemen en Hem te volgen... de ware uitdaging van christelijk discipelschap en getuigenis.