Mattheüs 11:28-30

In deze zeer korte lezing van vandaag gebruikt Jezus de beeldspraak van een juk. De meeste van zijn toehoorders in die tijd waren waarschijnlijk werkzaam in de landbouw of de visserij, dus het beeld van een juk moet hen wel hebben aangesproken; vandaag de dag is dat waarschijnlijk minder het geval, in onze tijd van geïndustrialiseerde landbouw. Toch is het gemakkelijk genoeg om te werken met dit beeld dat Jezus ons gaf. Een juk houdt twee ossen bij elkaar als ze de velden ploegen, ter voorbereiding op een nieuw seizoen van gewassen planten. De twee ossen moeten samenwerken. De sterkere os leidt de zwakkere os, terwijl ze zich een weg banen door de velden en het leven, ploegend één rij tegelijk, op weg naar de voltooiing van hun taak. Wij mensen zijn de zwakkere os, die kracht, leiding en bemoediging van Christus nodig hebben.

Het schilderij van vandaag toont boeren die hun akker ploegen, waarschijnlijk vroeg in de ochtend gezien het zachte licht dat aanwezig is. De linkerhelft van het schilderij toont het veld dat al geploegd is, het verleden; de rechterhelft moet nog geploegd worden, de toekomst. Alle ossen en de boeren moeten samenwerken, in perfecte harmonie en synchroniciteit om de velden te bewerken en het gewas te planten voor de toekomstige oogst. De kunstenaar, George Arthur Hays, was bekend om zijn landbouwschilderijen van koeien, schapen en ossen die een manier van leven boeiden die snel aan het verdwijnen was op het moment dat hij ze schilderde in 1900.

Een juk is ontworpen voor twee dieren. Dit landbouwwerktuig brengt de kracht van twee dieren samen om een last te trekken die één dier onmogelijk alleen kan trekken. Wanneer Jezus in het evangelie van vandaag het woord "overbelast" gebruikt, bedoelt hij dat als wij deze last alleen willen trekken, wij overbelast zijn. We kunnen het eenvoudigweg niet in ons eentje. We moeten samenwerken met Christus om onze taak te volbrengen, waarbij Hij leiding en richting geeft... alleen dan kunnen we een overvloedige oogst hebben...