Mattheüs 17:10-13

Vergeet niet dat de discipelen, kort voordat deze passage plaatsvindt, net getuige waren geweest van de Transfiguratie van Christus, waarbij Hij werd geflankeerd door Mozes en Elia. Dit was natuurlijk nog steeds in hun gedachten toen zij Jezus ondervroegen in de passage uit het Evangelie van vandaag. De discipelen zochten opheldering over de rol van Elia als voorloper van de eindtijd. Zij geloofden dat Elia moest terugkomen om de heerschappij van God tot stand te brengen, maar Jezus probeert hen te bewegen door te vertellen dat het werk van Elia al gedaan is door Johannes de Doper! Het laat zien hoe God in een ander tempo beweegt dan wij. Soms kunnen we vastzitten in het verleden en missen we wat vlak voor ons ligt en missen we Gods aanwezigheid in het hier en nu.

Elia heeft in zijn tijd veel geleden, en Johannes de Doper ook, en leefde zeer nederig, zoals hier te zien is op ons schilderij waarop Elia wordt gevoed door de raven. Een harder en nederiger leven is moeilijk voor te stellen. In ons evangelie geeft Jezus de leerlingen duidelijk te verstaan, dat zij, om Hem werkelijk te volgen, met Hem moeten lijden en de nodige offers brengen. Johannes de Doper offerde uiteindelijk zijn eigen leven toen hij werd onthoofd.

Het mooie van deze passage is ook dat we zien dat de discipelen hun vragen naar Jezus brengen om te horen wat Hij te zeggen zou hebben. Wij worden daar hier in het seminarie ook aan herinnerd, om elke vraag, elke gedachte bij Christus te brengen, elk uur van elke dag... in gebed...

Guercino's voorstelling van Elia is diep menselijk: de profeet zit onhandig en kijkt verwachtingsvol naar de vogels boven hem. De vogels die van boven komen, stellen zowel lichamelijke als geestelijke voeding voor als Elia zijn leven en zijn hele geloof in Gods bevelen stelt...