Monteith met de wapenschilden van Gibbs en Nelthorpe,
Britse glazen montheith,
Uitgevoerd rond 1700,
Gegraveerd glas
© Metropolitan Museum, New York
Man en vrouw zijn niet langer twee, maar één lichaam
Mattheüs 19:3-12
Enige Farizeeërs naderden Jezus, en om hem op de proef te stellen, zeiden zij: "Is het tegen de wet, dat een man van zijn vrouw scheidt, om welk voorwendsel ook?" Hij antwoordde: "Hebt gij niet gelezen, dat de Schepper van den beginne hen mannelijk en vrouwelijk gemaakt heeft, en dat Hij gezegd heeft: Daarom moet een man vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw vastklemmen, en worden die twee één lichaam? Ze zijn dus niet langer twee, maar één lichaam. Dus wat God heeft verenigd, mag de mens niet verdelen.
Zij zeiden tot hem: "Waarom heeft Mozes dan bevolen, dat bij echtscheiding een ontslagbrief moet worden gegeven?" "Het was omdat gij zo onleerbaar waart," zeide hij, "dat Mozes u toestond van uwe vrouwen te scheiden, maar dit was niet zoo van den beginne af. Nu zeg ik u: de man die van zijn vrouw scheidt - ik spreek niet van hoererij - en met een ander trouwt, maakt zich schuldig aan echtbreuk.
De discipelen zeiden tot hem: "Als het zo is tussen man en vrouw, dan is het niet aan te raden om te trouwen. Maar hij antwoordde: "Niet iedereen kan aanvaarden wat ik gezegd heb, maar alleen zij aan wie het wordt toegestaan. Er zijn eunuchen die zo uit de moederschoot geboren zijn, er zijn eunuchen die door de mensen zo gemaakt zijn en er zijn eunuchen die zich zo gemaakt hebben terwille van het koninkrijk der hemelen. Laat een ieder dit aanvaarden die het kan.
Reflectie op de glazen kom
Het voorwerp dat we vandaag bekijken is een "Monteith" kom, een vorm van een vat dat oorspronkelijk in de 17de eeuw werd geïntroduceerd om glazen te koelen. De rand is voorzien van inkepingen waardoor de bodem van een wijnglas eraan kon worden "vastgehaakt" en het lichaam in de kom met ijswater kon rusten. De naam "Monteith" is afgeleid van een Schotse heer met de naam "Monsieur Monteigh" die in die tijd een mantel droeg met een "u-u-u-u"-vormig ontwerp aan de onderkant.
In de tijd dat ons stuk werd gemaakt (rond 1700), waren monteiten hoofdzakelijk van zilver; dit zeldzame exemplaar in glas is dan ook een ongewoon groot voorwerp dat van glas is gemaakt. Het is gegraveerd (met een diamanten punt) met de wapens ter herinnering aan het huwelijk van William Gibbs uit Horsley Park, Essex, en de erfgename Mary Nelthorpe, en gegraveerd met de naam van de bruidegom. Rond de rand staan moraliserende inscripties in het Italiaans, Hebreeuws, Slavisch, Nederlands, Frans en Grieks; de foto toont een van deze, de Hebreeuwse inscriptie: "Vreest God en eert de Koning".
In onze evangelielezing van vandaag wilden de Farizeeën testen hoe trouw Jezus was aan de Joodse wet op het huwelijk. Maar tot hun verrassing was Jezus' onderwijs over het huwelijk radicaler dan dat van de Joodse wet. Hij riep mannen en vrouwen op om voor het leven te trouwen, en ging terug naar het boek Genesis om zijn leer te ondersteunen. Hij verkondigde deze leer terwijl hij zich op een liefdevolle manier bleef verhouden tot allen die er niet bij konden. Zoals met alles wat hij ons leerde, houdt hij van ons waar we zijn, maar blijft ons roepen voorbij waar we zijn!
Deel deze evangelielezing
Vond je deze evangelielezing en kunstoverdenking leuk?
Neem deel aan de discussie over dit kunstwerk & Evangelielezing
Lezingen bij Mattheüs 19:3-12
Word lid van onze gemeenschap
Naast het ontvangen van onze dagelijkse lezing van het Evangelie en kunst reflectie, kunt u zich aanmelden voor een gratis lidmaatschap:
- Commentaar en interactie met medeleden
- Bewaar uw favoriete lezingen en kunstwerken
- Toegang tot de inhoud voor leden
Mooi stukje glas. De discipelen twijfelden aan Jezus, geen wonder. Het is een moeilijke beslissing...
Ik hoop dat ze een gelukkige eenheid vormden - Gibbs en Nelthorpe. Helaas heb ik geen wapenschild, maar als je in je leven ook maar iets van betekenis bereikt, kun je er een aanvragen bij het College van Heralds. Ik heb er naar gekeken, maar ze vonden dat ik niets bijzonders had bereikt, dus werd ik afgewezen! Ze hadden natuurlijk gelijk!