Mattheüs 21:28-32

In de evangelielezing van vandaag waarschuwt Jezus ons 'tollenaars en prostituees gaan het koninkrijk van God binnen voordat jullie...'. Als ik u vandaag een iets uitdagender schilderij van een prostituee mag laten zien. Ons schilderij van Gabriel Charles Dante Rossetti behandelt een gevoelig Victoriaans moreel onderwerp uit die tijd: stadsprostitutie. Hoewel het werk bij Rossetti's dood in 1882 nog onvoltooid was, heeft hij het altijd als een van zijn belangrijkste werken beschouwd, en er vanaf het midden van de jaren 1850 tot het jaar voor zijn dood vele malen naar teruggekeerd. In 1870 publiceerde Rossetti een sympathiek gedicht over een prostituee, Jenny, en dat kan heel goed de dame zijn die hij hier heeft afgebeeld. In Rosetti's tijd waren er naar schatting meer dan 80.000 prostituees actief in Londen.

Wanneer we de evangelielezing van vandaag lezen, is het gemakkelijk om het woord "prostituee" te verdoezelen. Maar Jezus kende de ontberingen van deze vrouwen en wist hoe zij door de maatschappij werden verwaarloosd en op hen werd neergekeken. Dus als de gebroken vrouw, die duidelijk in beroering is, vóór ons naar de hemel gaat, wat moeten wij dan doen om ons opnieuw op God af te stemmen?!

In 1855 beschreef Rosetti in een brief aan collega-kunstenaar William Holman Hunt de compositie van het schilderij als volgt: 'De afbeelding stelt een Londense straat bij dageraad voor, met de lichten nog aan langs een brug die de verre achtergrond vormt. Een veedrijver heeft zijn kar midden op de weg laten staan (waarin, d.w.z. de kar, een kalf staat te brabbelen dat op weg is naar de markt), en is een eindje achter een meisje aan gerend dat hem, slenterend door de straat, is gepasseerd. Hij is haar net tegemoet gerend en zij, hem herkennend, is beschaamd op haar knieën gezakt, tegen de muur van een verhoogd kerkhof op de voorgrond, terwijl hij haar handen vasthoudt zoals hij ze vastgreep, half in verbijstering en half om haar te behoeden zichzelf iets aan te doen. Dit zijn de hoofdpunten van het schilderij dat "Gevonden" moet gaan heten en waarvoor mijn zuster Maria een prachtig motto uit Jeremia voor mij heeft gevonden ... Het kalf, een wit kalf, zal een mooi en suggestief onderdeel van het geheel zijn, hoewel ik het nog lang niet zo goed heb geschilderd als ik hoopte te doen'...

Als we het kalf van dichterbij bekijken, zien we een parallel met de situatie van de prostituee. Het kalf is een onschuldig dier "gevangen op weg om verkocht te worden op de markt". Zo is ook het leven van de prostituee op ons schilderij, zij zit gevangen in haar situatie. Een harde realiteit. Dus als we nu naar de uitdrukking op het gezicht van de vrouw kijken, wat is het dan? Weigert ze gered te worden door de man? Schaamt ze zich gewoon om herkend te worden door iemand die ze kent? ... of heeft ze berouw maar kan ze niet aan haar lot ontsnappen, zoals het kalf ?...