Kruisiging,
Schilderij van Andrea Mantegna (1431-1506),
Geschilderd tussen 1457 en 1460,
tempera op paneel
© Louvre Museum, Parijs
Kruisiging,
Schilderij van Andrea Mantegna (1431-1506),
Geschilderd tussen 1457 en 1460,
tempera op paneel
© Louvre Museum, Parijs
De kruisweg - Kruisweg 12: Jezus sterft aan het kruis
Mattheüs 27:45-46, 50, 54
Vanaf de middag kwam er duisternis over het hele land tot drie uur in de middag. En omstreeks drie uur riep Jezus met luide stem: "Eli, Eli, lema sabachthani?" dat is: "Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?
Toen schreeuwde Jezus opnieuw met luide stem en blies zijn laatste adem uit.
Toen nu de centurio en degenen, die bij hem waren en over Jezus waakten, zagen, wat er geschiedde, werden zij verschrikt en zeiden: "Waarlijk, deze man was Gods Zoon!
Reflectie op het schilderij
Wij aanbidden u, o Christus, en wij zegenen u
Want door uw heilige kruis heeft u de wereld verlost.
Daar ben je, gekruisigd, buiten de muren van Jeruzalem die ik links kan zien. De mensen zijn nu begonnen terug te lopen naar de stad via de helling. De soldaten spelen een spelletje aan je voeten. Mijn Jezus, je bent daar alleen, verlaten, snakkend naar je laatste adem.
Je handen en voeten bloeden. Ik besef dat het niet de spijkers zijn die je aan dat kruis houden... maar dat het ik en mijn zonden zijn die je aan het hout genageld houden. Je blijft aan dat kruis voor mij. Ik hoor je roepen "Eli, Eli, lema sabachthani? De woorden snijden door mijn hart.
Maar ik herinner me ook de hymne van Venantius Fortunatus (530-609): "Trouw Kruis! boven alle andere, enige en nobele Boom! (Crux fidelis, inter omnes arbor una nobilis). Deze woorden brengen mij troost. Hoe rijk, noodzakelijk en complex is uw kruis, mijn Jezus.
Onze Vader, die in de hemel zijt...
Wees gegroet Maria, vol van genade...
Glorie aan de Vader en aan de Zoon...
De normale evangelielezing van de dag: Mattheus 26: 14-25:
Een van de Twaalf, de man die Judas Iskariot heette, ging naar de overpriesters en zei: "Wat bent u bereid mij te geven als ik hem aan u overdraag? Zij betaalden hem dertig zilverstukken, en vanaf dat moment zocht hij naar een gelegenheid om Hem te verraden.
Op de eerste dag van het ongezuurde brood kwamen de discipelen naar Jezus toe om te zeggen: "Waar wilt U dat wij de voorbereidingen treffen voor het eten van het pascha?" "Ga naar zo-en-zo in de stad", antwoordde Hij "en zeg tegen hem: "De Meester zegt: Mijn tijd is nabij. Het is in uw huis dat ik het Pascha houd met mijn discipelen."' De discipelen deden wat Jezus hun zei en bereidden het Pascha voor.
Toen de avond viel zat hij aan tafel met de twaalf discipelen. En terwijl zij aan het eten waren zei hij: "Ik zeg u plechtig, een van u staat op het punt mij te verraden. Zij waren zeer bedroefd en begonnen hem beurtelings te vragen: 'Ik toch niet, Heer?' Hij antwoordde: 'Iemand die met mij zijn hand in de schotel heeft gedoopt, zal mij verraden. De Mensenzoon gaat zijn lot tegemoet, zoals de Schriften zeggen, maar helaas voor de man door wie de Mensenzoon verraden wordt! Beter voor die man als hij nooit geboren was! Judas, die hem zou verraden, vroeg op zijn beurt: "Ik toch niet, Rabbi? "Het zijn uw eigen woorden" antwoordde Jezus.
Deel deze evangelielezing
Vond je deze evangelielezing en kunstoverdenking leuk?
Neem deel aan de discussie over dit kunstwerk & Evangelielezing
Lezingen met betrekking tot Mattheüs 27: 45-46, 50, 54
Word lid van onze gemeenschap
Naast het ontvangen van onze dagelijkse lezing van het Evangelie en kunst reflectie, kunt u zich aanmelden voor een gratis lidmaatschap:
- Commentaar en interactie met medeleden
- Bewaar uw favoriete lezingen en kunstwerken
- Toegang tot de inhoud voor leden
Alleen al bij het bekijken van het schilderij vroeg ik me af waarom Christus aan zijn kruis genageld was, terwijl anderen (vermoedelijk meestal) aan hun kruis gebonden waren. Een vreselijke extra marteling...
Ik heb onlangs gelezen dat alle Joodse mannen en geleerden in de tijd van Jezus' aardse leven gewoon zouden zijn geweest de psalmen en de Schriften uit het hoofd te leren. Als iemand iets in een psalm wilde uitdrukken, citeerde hij het begin ervan om het geheugen van alle anderen op gang te brengen voor de rest van de psalm. Daarna reciteerden zij het in hun hart of zeiden het hardop. Jezus' woorden "Mijn God, mijn God waarom hebt Gij mij verlaten" zijn het begin van Psalm 22. De Joodse leiders die aanwezig waren, zouden de rest van de psalm gekend hebben. Dit gaat verder met het uitspreken van vertrouwen in God! Het is geen teken van wanhoop in Jezus, maar van totaal vertrouwen en onderwerping aan Zijn Vader, en Hem danken voor Zijn redding. Dit zou voor de leiders veel uitdagender zijn geweest dan te denken dat zij deze Heilige en Krachtige man van wonderen tot wanhoop hadden gedreven! Jezus verloor nooit de totale hoop en verbinding met de Vader, terwijl Hij de wil van de Vader deed.
Geweldig bericht. Bedankt en zegen Angela.